Weer op plaats van bestemming: Overwegend zonnig, 29 graden
Weer thuis: Overwegend zonnig, 25 graden

In 2007 maakte ik een soort rondreis door Toscane. Ik ging naar Pisa, Lucca, Florence en Siena. In Pisa en Florence was ik eerder geweest, maar het was de eerste keer dat ik in Lucca en Siena was. Ik reisde per trein en dat vond ik prima te doen. De komende week lees je meer over deze reis

Wanneer Siena gesticht is is niet helemaal duidelijk. Het was in ieder geval eerst een Etruskische nederzetting en daarna een Romeinse stadje. Het eerste document waarin Siena genoemd is komt uit 70 voor Chr. Aan het eind van de derde eeuw werd Siena gekerstend door Sanr’Ansano, daarom de patroonheilige van Siena. Ansanus leefde in Rome en was openlijk christelijk, daarom werd hij opgepakt, gemarteld (hij werd onder meer in een vat met kokende olie gedompeld en overleefde dit!) en werd gevangen gezet in Siena. Vanuit de gevangenis kerstende hij dus de bevolking van Siena en daarna werd hij onthoofd. Gezellig.
In de 12e eeuw werd Siena een welvarend en belangrijk stadstaat. Ondanks, of misschien wel dankzij de welvaart waren er strubbelingen tussen de adel en het volk. Daarnaast was er voortdurend in conflict met Florence. Het 13e eeuwse conflict tussen de Ghibelijnen (Siena) en Welfen (Florence) vormde de achtergrond voor het beroemde werk van Dante, De goddelijke komedie. Door de eeuwen heen bleef het conflict tussen Siena en Florence. In de middeleeuwen en de renaissance waren de steden ook rivalen op het gebied van kunst en dat is nog steeds te zien.
In 1859 was Siena de eerste Toscaanse stad die zich aansloot bij het Koninkrijk Italië, de Italiaanse eenwording.

Siena bestaat uit 17 contrade (stadswijken). Elke contrada heeft haar eigen naam, vaandel en kerk. De wijken zijn: Aquila (adelaar), Bruco (rups), Chiocciola (slak), Civetta (uil), Drago (draak), Giraffa (giraf), Istrice (stekelvarken), Leocorno (eenhoorn), Lupa (wolfin), Nicchio (schelp), Oca (gans), Onda (golf), Pantera (panter), Selva (bos), Tartuca (schildpad), Torre (toren), Valdimontone (ram). De contrade zijn waarschijnlijk in de middeleeuwen ontstaan, maar het is niet precies duidlijk wanneer. De wijken zijn duidelijk te onderscheiden in het straatbeeld. Overal hangen schildjes met de kleuren van wijken en er staan fonteinen met het symbool. De contrade doen jaarlijks mee met de Palio. Palio is een paardenrace die al sinds 1287 twee keer per jaar (op 2 juli en 16 augustus) plaatsvindt op Piazza del Campo.
Op de feestdagen van de beschermheiligen van de contradi is er feest hangen er overal vlaggen en worden de overige contradi ontvangen in de kerk en worden de paarden “voorgesteld”. Ik was op 26 april in Siena, op Madonna del Buon Consiglio, de heilige van de ram. Ik wist niets van deze feestdag en was ook helemaal verrast toen ik na een middagdutje mijn hotel uitliep en midden in de festiviteiten terechtkwam. Toen ik het idee kreeg voor deze virtuele reis wilde in eigenlijk in Toscane beginnen zodat ik naar de Palio kon, maar nadat ik wat filmpjes op YT zag en wat onpasselijk werd besloot ik dat dat toch niet zo’n goed plan was.

Volgens een legende, ja er is ook hier een legende, zou Siena gesticht zijn door Senius en Aschius, twee zonen van Remus, je weet wel de tweelingbroer van Romulus die de stad Rome heeft gesticht. Ze vluchtten uit Rome omdat ze bang waren voor hun oom en trokken zich terug op de plek waar nu Siena ligt. Zij reisden op een zwart en een wit paard, vandaar het zwart- witte wapenschild en vlag van de stad. Op verschillende plekken in de stad zijn beeldjes en afbeeldingen van de tweeling en de wolvin te zien en de wolvin is ook de beeltenis van een van de contrade.

Albergo cannon d’oro
Toen ik, 18 jaar geleden op zoek was naar een hotel in Siena stuitte ik op Albergo Cannon d’oro. Het was redelijk betaalbaar, lag net buiten het toeristische centrum en ik vond de naam wel interessant, ik heb alleen nooit kunnen ontdekken waarom het zo heet (het bestaat nog steeds). Ik had een fijne sobere en vooral koele kamer op de begaande grond, maar als ik door het raam naar buiten keek zat ik op de eerste verdieping omdat het op een heuvel staat. Op de site van het hotel staat te lezen dat het hotel het oudste is van Siena, maar dit vind ik veel interessanter en dat is ook de reden waarom ik besloot er een kamer te boeken: Het gebouw waarin het hotel is gevestigd, dateert uit het begin van de 13e eeuw en was oorspronkelijk eigendom van de adellijke familie Bulgarini. In 1262 werd het gekocht door Ghinibaldo van Saracino, de echtgenoot van Sapia Salvani, in Dante’s Goddelijke Komedie (Canto XIII – Vagevuur). Ik heb de Goddelijke komedie nooit gelezen, maar het staat wel op mijn boekenplank en ik ben nog steeds van plan het te lezen.

Monte dei Paschi di Siena
Toen vanuit het hotel richting de Piazza de Campo liep kwam ik langs een pleintje, Piazza Salimbeni met een opvallend gebouw, Palazzo Salimbeni, met een beeld ervoor. In het gebouw bleek de Banca Monte dei Paschi di Siena is de oudste bank ter wereld te zitten. De bank werd opgericht in 1472. De bank zit sinds de oprichting in het palazzo dat in de 13e eeuw werd gebouwd in opdracht van, je raadt het al, de familie Salimbeni. Het verhaal van de bank en de buitenkant van het palazzo zijn al indrukwekkend maar de bank heeft ook een aanzienlijke kunstcollectie, maar die is maar een aantal dagen per jaar zichtbaar voor publiek. De collectie staat wel op de site van de bank.

Vrouw achter het raam
Eigenlijk wilde ik nu naar de Basilica di San Francesco gaan maar die vond ik op foto’s wa tegenvallen dus besloot ik daar niet meer tijd aan te besteden. Ik vond wel iets leuks op de weg ernaartoe, dus op zich zou je er een kijkje kunnen nemen, op Via del Comune, om de hoek van Via degli Orti, tegenover de fontein zit een vrouw voor het raam. Het is geen echte vrouw, maar een beeld van de Sienese kunstenaar Pier Luigi Olla. De half ontblootte vrouw kijkt vanachter een gordijn naar een granaatappel die voor het raam hangt en waar een rups uit kruipt. Het kunstwerk is gemaakt in opdracht van het Contrada del Bruco (de wijk van de rups). Het werk is ook op Google maps goed te zien.

Op weg van mijn hotel naar Piazza del Campo liep ik door de winkelstraat en waar in veel oude steden de winkelstraten helemaal aangeharkt en gladgetrokken zijn vond ik dit erg gaaf. Het ziet er oud en authentiek uit (zoek maar naar Via Banchi di Sopra op Google maps). Als je vervolgens links of rechts een straatje inslaat zoals naar de vrouw achter het raam kom je door een steegjes met poortjes, prachtige gebouwen en af en toe een kerk.
Toen ik doorliep kwam ik op Via di Città. Dit is een van de belangrijkste straten in de oude stad en het loopt rond Piazza di Campo. Ik vond hert de moeite waard om de straat af te lopen. Er staan mooie gebouwen, waaronder meteen op nummer 3 een pand met een prachtige loggia en beelden. Ik heb geen idee wat het is, maar ik vond het wel mooi. Op verschillende plekken in de Via di Città zitten poortjes met trappen die uitkomen op Piazza del Campo.

Piazza del Campo
Piazza del Campo is een groot schelpvormig plein dat omringd is door het Palazzo Publico, Torre del Mangia en verschillende kleinere palazzi. Het plein wordt beschouwd als een van de mooiste middeleeuwse pleinen van Europa. Opvallend vond ik dat het plein afloopt. Het laagste punt is bij het Palazzo Pubblico en Torre del Mangia. Het het plein, waaiervormig, ingedeeld in negen segmenten, ter herinnering aan het bestuur van de ‘Raad van Negen’ (Sieneense gilden) die de stad tussen 1287 en 1355 bestuurden.
Aan de hoge kant van het plein ligt Fonte Gaia (‘fontein van de vreugde’). Deze fontein is het eindpunt van meer dan 30 km aan wateraanvoer via ondergrondse kanalen en aquaducten in Siena. De fontein werd ontworpen door Jacopo della Quercia en is rijk met beeldreliëfs van Maria en Kind, christelijke en wereldlijke deugden, scènes uit het scheppingsverhaal en de ontstaansgeschiedenis van Siena. Ook staat er een aantal water spuwende wolvinnen rond het bassin. De fontein werd in 1411 ingewijd.
Vooral ’s avonds is het plein een ontmoetingsplek voor toeristen maar ook voor inwoners van de stad. Het is er in ieder geval altijd loeidruk.

Palazzo Pubblico en Torre del Mangia
Het Palazzo Pubblico huisvest het stadhuis en het Museo Civico. Het palazzo werd tussen 1297 en 1310 gebouwd en gotisch palazzo.
De benedenverdieping van het gebouw is van natuursteen en de hogere verdiepingen en de Torre del Mangia zijn van baksteen. In het midden van het gebouw is het wapen van de familie Medici aangebracht. De Torre del Mangia is slank van vorm en 102 meter hoog. Je kan de toren beklimmen (heb ik niet gedaan) en je hebt er een mooi uitzicht over de stad. Aan de voet van de toren bevindt zich de Cappella di Piazza deze werd (na de pestuitbraak van 1348) bijgebouwd tussen 1352-1376. In de kapel zijn een fresco van Il Sodoma. en heiligenbeelden te zien.

Museo Civico
Op de bovenverdieping van het gebouw is het Museo Civico gevestigd. Het museum bevat schilderijen en beelden maar vooral een enorme hoeveelheid fresco’s. Op zich wel logisch want het is het belangrijkste gebouw van de stad. Op de site van het palazzo en het museum staan heel veel foto’s.

Eten
In Toscane worden vel bonen gegeten en ik had nog wat groenten die op moesten dus maakte ik een bonenstoof met aubergine, tomaat, courgette, knoflook, ansjovis en kruiden. Simpel, gezond, voedzaam en lekker!