Weer op plaats van bestemming: zonnig en erg warm, kans op onweer, 34 graden
Weer thuis: veel regen, beetje zon, 20 graden

Ik ben drie keer in Florence. De eerste keer was ik er 24 uur en was ik met mijn zus. We hebben zoveel mogelijk gedaan in de korte tijd die we hadden, mar ik herinner me er heel weinig van. Een of twee jaar later was ik er weer en daar herinner ik me helemaal niets van. De derde keer was 18 jaar geleden en dat herinner ik me allemaal nog heel goed. Misschien herinner ik me die laatste keer zo goed omdat ik toen wat meer tijd had, ik was er vier dagen, misschien had ik me beter voorbereid of misschien was ik heel ontspannen en zat ik goed in mijn vel. Het feit dat ik tijdens die vakantie in Toscane heel veel foto’s heb gemaakt helpt in ieder geval.

Ik heb overwogen om hier een uitgebreide geschiedenis van Florence en een biografie van De’ Medici familie te schrijven, maar heb besloten dat niet te doen, daarvoor verwijs ik je graag naar de wikipediapagina’s en ik geef onderaan de pagina wat titels van boeken.

Ponte Vecchio
Zo’n beetje iedere stad met water heeft een beroemde brug. New York heeft de Brooklyn Bridge, Amsterdam de Magere brug en Florence heeft de Ponte Vecchio. De eerste brug op deze plek was van hout, maar deze werd door overstromingen in 1333 verwoest. De huidige brug werd in 1345 gebouwd.
Aan het einde van de brug staat de Manellitoren die tijdens de middeleeuwen werd gebouwd om de brug te verdedigen. De toren stond in de weg bij tijdens de aanleg an de Corridoio Vasariano maar de Manelli’s weigerden de toren af te breken. De toren bleef staan en de Corridoio werd er omheen gebouwd.
Er hebben altijd winkels en werkplaatsen op de brug gezeten. Vroeger zaten er slagers, leerlooiers en smeden die de rivier gebruikten als stortplaats voor hun afval. Na de bouw van de Corridoio Vasariano verbood Cosimo I de’ Medici slagers en leerlooiers op de brug te werken zodat hij geen last had van de stank als hij gebruik maakte van de Corridoio. De werkplaatsen en winkels werden verbouwd en aan edelsmeden verhuurd. Veel kunstenaars begonnen hun loopbaan als goudsmid, zoals Ghiberti en Donatello. Nu zitten er nog steeds hoofdzakelijk juweliers en bij een een daarvan heb ik dit hangertje gekocht met het wapen van de stad: de Florentijse lelie, die eigenlijk een iris is.

Op de brug is het altijd heel erg druk, dus als je geen zin hebt in een mensenmassa zou ik overwegen een andere brug te nemen om naar de overkant te gaan.
Bizar: De Ponte Vecchio is de enige brug die de oorlog overleefde

Corridoio Vasariano
Ik heb de Corridoio Vasariano al een paar keer genoemd, maar wat is het nu precies? Als je naar foto’s kijkt van de Ponte Vecchio zie je een witte muur met raampjes en een dak boven de huisjes uitsteken. Dat is de Corridoio. Het is een overdekte en afgeschermde passage van 1 km lengte die de Medici gebruikten om tussen het Palazzo Vecchio en het Palazzo Pitti te lopen. De constructie werd in 1565 gebouwd onder de leiding van architect Giorgio Vasari in opdracht van Cosimo I de’ Medici. Van het Palazzo Vecchio kruist de bovengrondse passage de Via della Ninna en gaat dan door het Palazzo degli Uffizi. Daarna loopt de gang langs de noordelijke oever van de Arno en over de Ponte Vecchio. Na de Manellitoren loopt de passage tot de kerk van Santa Felicita. Hier bevond zich een balkon zodat De’Medici’s de dienst in de kerk konden volgen zonder zich met het volk te hoeven mengen. Tenslotte kruist de constructie kruist de Via de Bardi en loopt vandaar verder langs de Boboli-tuinen tot het Palazzo Pitti.

Bizar weetje: de oorspronkelijke ramen in het deel van de Corridoio op de brug waren veel smaller dan de huidige ramen. Mussolini liet ze verbreden toen Hitler naar Florence kwam en de brug bezocht zodat hij beter zicht had.

Gli Uffizi
De Uffizi is nu een van de beroemdste, mooiste en meest indrukwekkende ter wereld maar het gebouw werd in de 16e eeuw gebouwd ls kantoor- en administratie gebouw voor De’ Medici’s. Palazzo degli Uffizi, zoals het officieel heet, werd ontworpen door Giorgio Vasari in opdracht van groothertog Francisco de’ Medici, zoon van Cosimo I en werden tussen 1560 en 1581 gebouwd. Francisco richtte de bovenverdieping in als galerij voor zijn kunstcollectie en die door de generaties daarna behoorlijk werd uitgebreid. In 1743 werden het gebouw en de collectie nagelaten aan de staat. De collectie van het museum bestaat voor het grootste deel uit werken van Italiaanse kunstenaar uit de late middeleeuwen, renaissance en barok.
Ik vind het ontzettend moeilijk om mijn hoogtepunten te noemen want er hangt zo ontzettend veel moois. Laat ik beginnen met de plafonds, ik vond het echt de moeite waard om af en toe naar boven te kijken. Verder de topstukken De geboorte van Venus van Botticelli, het portret van Eleonora di Toledo van Bronzino, Primavera van Botticelli, het portret van de hertogen van Urbino: Battista Sforza en Federico da Montefeltroo van Piero della Francesca en het offer van Isaak van Caravaggio. Maar ook het portret van Lorenze de’ Medici van Giorgio Vasari, Madonna met kind van Filippo Lippi en Judith onthoofd Holofernes van
Artemisia Gentileschi
Wat tips voor als je gaat:
– reserveer je ticket vooraf
– ga vroeg, het museum gaat al om kwart over 8 open en dan is het meestal nog niet druk
– bereid je voor op veel mensen
– maak een lijstje van wat je wilt zien want het is een heel groot museum en er hangt en staat heel veel dus je kan waarschijnlijk niet alles in een keer zien.
Leuk weetje: je kan door het museum ‘lopen’ met Google maps.

Gli Uffizi van af de overkant van de Arno

Piazza delle Signore
Sommige mensen vinden het Piazza delle Signore het mooiste plein van Florence is, maar ik geloof dat ik het daar niet mee eens ben. Het is zeker niet lelijk en de gebouwen, waaronder het Palazzo Vecchio, en de beelden op het plein en in de loggia zijn prachtig maar verder vind ik het plein gewoon een plein.
Op het plein staat de Neptunusfontein gemaakt door Bartolomeo Ammannati uit 1575. en het bronzen ruiterstandbeeld van Cosimo I de’ Medici gemaakt door Giambologna uit 1594.
Op het Piazza della Signoria bevindt zich de ook bekende Loggia dei Lanzi, vernoemd naar de lansknechten, de lijfwachten van Cosimo I die in de loggia verbleven. De ruimte is in de veertiende eeuw gebouwd en heeft Romaanse bogen. Dit is best opvallend want in die tijd waren juist gotische bogen erg in trek. De beelden in de loggia hebben meestal een religieus of mythologisch onderwerp, zoals de twee op de foto’s hieronder.

*De Sabijnse maagdenroof* (Giambologna, 1583)

*Perseus en Medusa* (Benvenuto Cellini, 1554) Dit beeld toont Perseus, die het afgehakte hoofd van Medusa omhoog houdt. Dit fungeerde als een waarschuwing voor de vijanden van Cosimo I.

Palazzo Vecchio
Het Palazzo Vecchio heet eigenlijk Palazzo della Signoria en het was afhankelijk van de periode ook bekend als Palazzo del Popolo, Palazzo dei Priori en Palazzo Ducale. De Signoria was het republikeinse bestuur van Toscane en daarvan was het palazzo de zetel. Het hoofdgebouw werd tussen 1298 en 1314 gebouwd naar een ontwerp van Arnolfo di Cambio en daarna werd er bijgebouwd.
In de belangrijkste zaal, de Salone dei Cinquecento, vond de Algemene Volksraad plaats en zoals de naam al aangeeft konden er 500 mensen in de zaal. toen Florence de hoofdstad was van het Koninkrijk Italië de Salone dei Cinquecento als parlement gebruikt.

Zowel de muren als het plafond zijn bekleed met grote schilderijen van Giorgio Vasari., maar de muren zouden eigenlijk beschilderd worden door de rivaliserende Michelangelo en Leonardo da Vinci maar ze maakten beiden hun werk niet af. Het werk van da Vinci mislukte omdat hij nieuwe technieken wilde uitproberen en voor Michelangelo was toen de lol ervan af omdat er geen competitie meer was. Hij wilde altijd beter zijn dan Da Vinci.
Andere hoogtepunten waren voor mij de Sala dei Gigli (leliezaal), de Sala delle Mappe (kaartenzaal) en de binnenplaats.

Basilica di Santa Trinita en Cappella Sassetti
De Basiliek van Sint Trinita was ik helemaal vergeten. Het is een klein onopvallend kerkje aan een pleintje vlakbij de Arno en ik denk dat je er voorbij zou lopen. De kerk vond ik ook niet veel, zeker niet in vergelijking met andere kerken in Florence, maar net als de Santa Maria del Carmine aan de andere kant van de Arno bevind zich in deze kerk ook een kapel met prachtige fresco’s: Cappella Sassetti. Francesco Sassetti, een rijke bankier die de Banco Medici leidde, kocht deze kapel in 1479. De fresco’s vertellen het verhaal van Sint Francis en zijn geschilderd door Domenico Ghirlandaio. Ze worden gezien als zijn beste werk en dat snap ik wel.

Parfum
In Florence zitten meerdere parfumhuizen, sommige zijn vrij nieuw, sommige zijn heel oud, maar ze zeggen allemaal dat hun parfums beïnvloed zijn door de parfums die gemaakt zijn voor Caterina de’ Medici. Ik vind het wel grappig dat de ene het heeft over Caterina Sforza de’ Medici (1463 – 1503) die een receptenboek met zalfjes en kruidenextracten heeft bijgehouden en het nichtje van haar man Caterina de’ Medici (1519 – 1589), die een parfum zou hebben laten maken voor haar toekomstige echtgenoot de kroonprins van Frankrijk. Wie de inspiratiebron ook is doet er voor mij niet zoveel toe. Ik twee van die parfumhuizen en van een ben ik groot fan. Toen ik de eerste keer in Florence was liep ik bij Spezierie Palazzo Vecchio naar binnen. Het is een oud uitziend winkeltje vol met parfums en ik kocht ook twee flesjes: Spezie de’ Medici en Brezza di mare. Een aantal jaar later zag ik Antwerpen een winkeltje van de concurent Officina Profumo-Farmaceutica di Santa Maria Novella en daar kocht ik ook een fles parfum alleen stond de naam niet op de fles. Toen ik zo’n 8 jaar geleden in Parijs was zag ik daar ook een winkel in een van de grote warenhuizen, maar ik kon niet opmaken welke parfum ik in Antwerpen had gekocht, dus kocht ik een heel ander parfum (Muschio oro) dat wat leek op de Spezie de’ Medici. Een aantal weken geleden moest ik weer aan dat parfum denken dat ik Antwerpen had gekocht en besloot een proefpakketje te bestellen met acht geuren van Officina Profumo-Farmaceutica di Santa Maria Novella in de hoop dat het daar bij zou zitten. Eerst dacht ik dat dat niet het geval was, maar had wel een ander heel lekker parfum ontdekt. Maar toen besloot ik een van de parfums nog een keer op te spuiten en dat was hem! Hij heet Melograno (granaatappel) en ik heb ik meteen besteld en ik ben zo blij!
Ik denk trouwens, afgaande op hun site en de wikipediapagina dat Officina Profumo-Farmaceutica di Santa Maria Novella wel de meest authentieke van de parfumhuizen is. Het is in ieder geval het oudste. Dat andere parfum dat ik zo lekker vind is trouwens het parfum dat Caterina de’ Medici liet maken voor haar man.

Eten
De laatste keer dat ik in Florence was besloot ik bij een redelijk authentiek Florentijns restaurant een typisch Florentijns gerecht te gaan eten: trippa alla Fiorentina en dat is dus pens. Vroeger werd er in Nederland ook pens en ander orgaanvlees gegeten, maar nu gruwelen de meeste mensen bij dat idee. Ik vond het heel lekker, maar als je het niet wilt eten bestel dan geen trippa en haal ook geen broodje lampredotto bij een van de standjes op straat want dat is ook koeienmaag. Maar ik zou het toch proberen, het is echt lekker!
Trippa en lampredotto werden vroeger door de minder bedeelden gegeten.
Omdat pens lastig te krijgen is, al hebben de Islamitische slagers het waarschijnlijk wel. en het best omslachtig is om klaar te maken heb ik gisteren bonen in de week gezet om een ander gerecht uit de Cucina povera (armeluiskeuken) te maken: bonenstoof en ik gooi er alle groenten in die op moeten: cavolo nero, courgette, paprika, wortel, bleekselderij en tomaten en ik laat de korst van een stuk pecorino meestoven

Florence
https://en.wikipedia.org/wiki/Florence
Florence – Christopher Hibbert
De Geniale Stad – Koen de Vos

De’ Medici
https://nl.wikipedia.org/wiki/Medici
The Rise and fall of the House of Medici – Christopher Hibbert
Medici Money – Tim Parks