Weer op plaats van bestemming: overwegend zonnig en heet, 32 graden
Weer thuis: overwegend bewolkt en regen, 26 graden

Afgelopen maandag had ik een echte virtuele live wandeltocht door San Gimignano. Een gids liep door het stadje, liet van alles zien via zoom en gaf er uitleg bij. Ik vond dat superleuk en -interessant. Tijdens corona deed ik dit soort wandelingen regelmatig in Berlijn maar sindsdien heb ik ze niet meer gedaan.
Ik wilde altijd al naar San Gimignano, maar het is niet per trein bereikbaar. Je moet dan een bus nemen en daar had ik geen zin in. Nu kon ik er eindelijk naartoe.

San Gimignano is een middeleeuws ommuurd stadje en het het heeft als bijnaam Manhattan van de middeleeuwen vanwege alle torens. Deze torens waren voor een deel woontorens, maar voor een deel waren ze leeg. Hoe hoger de toren hoe meer aanzien de bewoner had. Aan het eind van de middeleeuwen waren er 72 torens en de hoogste was 70 meter hoog, maar in 1580 waren er nog maar 25 over. Het is niet precies hoeveel er nu nog zijn.

In de 3e eeuw voor Chr was er een kleine Etruskische nederzetting. In de 1e eeuw werden er twee kastelen gebouwd door twee uit Rome gevluchte broers en een van die kastelen was Silvia In 450 werd de naam veranderd toen Sint Geminianus, de beschermheilige van Modena, er voor zorgde dat het kasteel niet werd vernietigd door volgelingen van Attila de Hun. Het was dus geen mens die het kasteel beschermde, maar een heilige! Daarna werd er een kerk aan hem gewijd en werd het dorp ommuurd en kreeg het de naam San Gimignano. In 929 kwam het stad onder gezag van het bisdom Volterra.

In de middeleeuwen en de Renaissance lag de stad een stopplaats op de pelgrimsroute naar Rome via de Via Francigena en daardoor werd de stad behoorlijk welvarend. De stad werd ook welvarend door de handel in saffraan en Vernacciawijn. Ze voerden zelfs handel met het Midden-Oosten.
In 1199 werd San Gimignano onafhankelijk van Volterra. De torens in de stad werden ondertussen steeds hoger mede door familievetes, maar in 1255 greep het stadsbestuur in en mochten de torens niet hoger zijn dan de Torre Rognosa (51 meter) van het oude Palazzo Comunale (Palazzo vecchio del Podestà), het stadhuis. De later gebouwde Torre Grossa werd echter toch hoger (54 meter).
De pestepidemie van 1348 en later de omlegging van de pelgrimsroute betekenden de economische ondergang van de stad, maar hierdoor behield het wel zijn middeleeuwse karakter.

Virtuele tour
Tijdens de virtuele tour ben ik door het stadje gelopen, over het Piazza della Cisterna, het volksplein waar een markt en waterput waren. Aan het Piazza della Cisterna staan veel smalle huizen maar die huizen zijn wel hoog om nog een beetje ruimte te hebben. De gids liet een tekening zien van de binnenkant van zo’n huis/ woontoren, er stonden allemaal kamers bovenop elkaar gestapeld.
Daarna liepen we naar Piazza del Duomo aan dit plein staat de Duomo die eigenlijk geen kathedraal is maar nog zo wordt genoemd omdat dat makkelijk is, maar San Gimignano is geen bisdom dus het is gewoon een kerk. We zijn de Duomo niet in geweest omdat daar geen bereik was. Het bereik in San Gimignano was sowieso niet heel goed, waarschijnlijk door alle hele smalle straatjes en middeleeuwse gebouwen met dikke muren. Maar de gids vertelde dat zich mooie fresco’s in de kerk bevinden geïnspireerd op Dante’s hemel en hel. Ik heb ze opgezocht en ze zijn bizar angstaanjagend, maar wel prachtig en er zijn meer mooie fresco’s in de dom. Ik vond een mooi filmpje op YT met alle fresco’s.
Aan het plein staat ook het Palazzo Nuovo del Podestà, het nieuwe stadhuis (uit 1288), met de Torre Grassa. We gingen naar de binnenplaats van het palazzo en de gids vertelde over de fresco’s op de muren. Tenslotte liep ze langs de eerste stadsmuren en vertelde ze over Santa Fina, de beschermheilige van San Gimignano en ik hoopte al dat ze dat zou doen. Fina was een zeer vroom, zeer ziek meisje (waarschijnlijk had ze tbc) en door haar ziekte was ze verlamd. Ze koos er voor om niet in een bed te liggen maar op een houten plank. Toen ze op 12 maart 1253 overleed groeiden er allemaal gele viooltjes onder de plank. Merkwaardig: de viooltjes zouden maartse viooltjes zijn en die bloeien inderdaad rond 12 maarts, maar zijn niet geel en in San Gimignano bloeien rond die datum gele bloemetjes in de muren van de stad en dat zouden de gele viooltjes van Santa Fina zijn, maar dat zijn geen viooltjes maar muurbloempjes. Santa Fina is niet alleen de beschermheilige van San Gimignano, maar ook van mensen met een fysieke handicap en daarom onthoud ik haar naam altijd en mede daarom heb ik een (paars) maartsviooltje op mijn arm laten tatoeëren.

Grappig weetje: op Piazza della Cisterna zitten twee ijssalons. Een profileert zich de “beroemdste ijssalon van de wereld” en de ander als de “beste ijssalon van de wereld”. Het merkwaardige is dat bij de “beroemdste” de langste rij staat.

Eten
Vandaag ga ik niets Italiaans eten, want ik heb een beetje genoeg van pasta en dergelijke en ik heb ontzettend veel zin in kapsalon dus ik denk dat ik dat ga halen.

Vandaag gebruikt

Wandeling
Virtual tour via https://nextstop-italy.com/

San Gimignano
https://ciaotutti.nl/reizen-door-italie/toscane/de-beste-tips-voor-een-bezoek-aan-san-gimignano/
https://en.wikipedia.org/wiki/San_Gimignano

Duomo
https://youtu.be/c5Q0WQ3-dD0

Santa Fina
https://en.wikipedia.org/wiki/Saint_Fina

Aan het lezen
The Birth of Venus van Sarah Dunant