Weer op plaats van bestemming: overwegend bewolkt, 20 graden
Weer thuis: overwegend zon, 20 graden
Presqu’île de Quiberon, Gourénez Kiberén
Het schiereiland Quiberon steekt 14 km de zee in en was tot in de 11e eeuw een eiland, het strand van het puntje van vaste land loopt door op het puntje van het schiereiland. Net als bij Belle-Île is de westkant, aan de Atlantische Oceaan ruiger dan de kant die aan de baai ligt en ook hier heet de ruige kant Côte sauvage. eigendom van het
Conservatoire du Littoral en heeft een unieke flora. De oostkust grenst aan de baai van Quiberon loopt over in Mor braz (grote zee), een stuk water dat loopt van het schiereiland Quiberon tot Le Croisic in Loire Atlantique. Het is beschut is tegen erge wind en veel wordt bezocht door zomergasten. Vanaf het vaste land rijdt een trein tot het dorp Quiberon en dat vind ik echt top. Volgens mij is het spoornetwerk in Bretagne sowieso goed. De TGV rijdt ook tot Brest. Er zijn twee gemeenten op het schiereiland: Quiberon en Saint-Pierre-Quiberon, die bestaan uit gelijknamige dorpen en een aantal gehuchten. Quiberon ligt in het zuiden en Saint-Pierre-Quiberon in het noorden van het schiereiland. Tot 1856 was het een gemeente en tot 1653 was er zelfs maar een parochie.
Stukje geschiedenis:
De eerste mensen leefden er rond 6000 v.Chr. op het schiereiland. Er zijn ook aardig wat menhirs en dolmens uit die tijd. Bij Berg-er-vil werden menselijke resten gevonden uit die tijd en hier was de oudste kustnederzetting van Frankrijk. De eerste kerk was de kapel
van Saint-Clément (of eigenlijk van Sint Colomban, maar de naam werd verfranst) en werd gebouwd in de 4e eeuw bij de eerste christelijke nederzetting.
In de 11e eeuw was het schiereiland jachtgebied van Alain III, hertog van Bretagne. Alain III stichtte in 1027 ook het eerste klooster in Quiberon. In de 18e eeuw werd aan de zuidkant van het schiereiland een batterij gebouwd om het te beschermen tegen de Spanjaarden. Later werd het omgebouwd tot een fort, Fort Neuf. Aan de noordkant staat ook een fort uit e 18e eeuw, Fort Penthièvre dat gebouwd werd tegen aanvallen door de Engelsen. Toen in 1795 (tijdens de Franse Revolutie) de royalisten op het schiereiland belegerden werd dit fort omgedoopt tot Fort Sans-Culotte. Begin 20e eeuw kwam het toerisme op het schiereiland op gang.
Een beetje jammer dat ik niet via streetview van Belle-Île naar Presque’île de Quiberon kon en ik kon ook geen filmpje op YT vinden. Ik had een boottochtje wel leuk gevonden.
Vlak voor Pointe du Conguel, de zuidpunt van het schiereiland, staat Phare de la Teignouse op een klein eilandje waar verder niets is. De vuurtoren is uit 1843 en werkt volledig op zonnenergie. Tof!
Porte-Maria is de enige haven aan de westkust van het schiereiland dat beschut is tegen de branding en de wind en mede daardoor werd het de grootste commerciële haven. De ontwikkeling van ingeblikte vis hielp daar ook bij. In 1870 werd hier ook een reddingbootstation geopend. Nu is het een toeristisch stadje met een lang strand aan de boulevard.
Château Turpault
Het ziet er heel gaaf uit, een oud kasteel op het randje van de kust, bijna in het water, maar toen ik keek klopt er iets niet. Toen ging ik googlen en bleek dat het kasteel helemaal niet zo oud is. Het is gebouwd tussen 1904 en 1910 in opdracht van ene George Turpault. Hij wilde een kasteel in middeleeuwse stijl en noemde het het kasteel aan de zee. Heel bizar, maar toen ik de wikipediapagina las moest ik denken aan de Trinity Church in Boston die aan het eind van de 19e eeuw werd gebouwd en ook moest lijken op iets uit de middeleeuwen. Ik vind het dus niets, maar ik vind de plek wel heel gaaf en ben ook een beetje benieuwd hoe lang het er nog staat.
Na het kasteeltje ging langs de westkant naar het noorden. Ik kwam langs kliffen, rotsen, stranden en menhirs. Bij Port Blanc is een boog in de rots, gemaakt door erosie van de zee. Met eb kan je er onderdoor lopen. Helemaal in het noorden is Fort Penthièvre dat ik net al noemde. En daarna kan je zo naar het vaste land lopen of rijden. De mooiste stranden zijn trouwens aan de oostkant van het schiereiland.
Carnac, Karnag
Carnac vond ik een schattig stadje en er is een prachtig kerkje, Église Saint-Cornély uit de 17e eeuw. Vooral het plafond vond ik opvallend mooi. Het is van hout en helemaal beschilderd. Cornély is een Bretonse veevoeder heilige. In Bretagne zijn echt overal heiligen voor. Volgens de legende werd werd Cornély achtervolgd door Romeinse soldaten. Op een avond komt hij aan voor de zee en de soldaten sluiten zich om hem heen. Omdat hij geen boot kan vinden om te vluchten, draait hij zich om en dan verstenen de soldaten. Dit zou de oorsprong zijn van de rijen menhirs van Carnac. In totaal staan er bijna 3000 menhirs. Heel indrukwekkend en ik vind ze nog mooier nu ik deze legende ken.
Saint-Colomban
Vlakbij Carnac, aan de baai ligt Saint-Colomban, een typisch Bretons dorpje met huizen uit de 16e en de 17e eeuw gebrouwd met stenen van graniet en leistenen daken. De kapel geweid aan Saint-Colomban (uiteraard) is ook uit de 16e eeuw en is gebouwd in flamboyant gotische stijl. Binnen is de noordmuur van het schip bedekt met tekeningen die een zeeslag afbeelden: galjoenen, zeilschepen en soldaten in 17e-eeuwse kledij. Het houten tongewelf, gebouwd door scheepsbouwers, is versierd met eenvoudige motieven. In het koor staan drie polychrome houten beelden uit de 16e eeuw: de Maagd Maria, Christus en de apostel Johannes. Aan de rand van het dorp is de fontaine de Saint-Colomban. Dit is geen fontein die water spuwt, maar een grote bak met water dat ooit diende als drinkbak voor kuddes vee. Het water is afkomstig uit een bron en zou krankzinnigheid genezen of intelligentie schenken (ik vind dat twee behoorlijk verschillende dingen).
Île de Groix
Ik ben op dit moment een boek aan het lezen dat op Île de Groix speelt dus moest ik er gewoon even naartoe. Het is klein, er is weinig of te zien maar ik wilde er toch naartoe. Wel een leuk weetje: aan het begin van de 20e eeuw was Groix de belangrijkste tonijnhaven van Europa en daarom staat er geen haan op de kerktoren maar een tonijn. Op Groix kwam ik weer een gehucht tegen dat Locmaria heet, net als op Belle-île en Quiberon en er zijn er nog veel meer in Bretagne. Dus zocht ik op wat loc betekent. Loc (ook wel lok of locq) is plaats, al dan niet heilig en komt van het Latijnse locus.
Eten
Ik moest vanmiddag naar het centrum want daar zit mijn huisarts en toen kon ik mooi naar de Bretonse crèperie die ik laatst ontdekte. Ik at en galette complète (ham, kaas,ei). Hij was lekker maar zeker niet fantastisch en ze hadden geen kuoing amann (meer) dus die zal ik toch zelf moeten bakken.
Eergisteren maakte ik caramel au beurre salé. Ik ben blij dat ik de helft heb weggegeven want ik wist meteen waarom ik het nooit maak. Het is echt verslavend lekker!
Vandaag gebruikt
Wandelingen
Côte sauvage Quiberon https://youtu.be/LTOuXIYpiKM
Google maps
Presqu’île de Quiberon
https://fr.wikipedia.org/wiki/Presqu%27%C3%AEle_de_Quiberon
https://www.bretagne-vakantie.com/bestemmingen/de-10-bestemmingen/zuid-bretagne-golf-van-morbihan/schiereiland-quiberon/
https://youtu.be/-EhzeqQvnv8
Quiberon (gemeente)
https://fr.wikipedia.org/wiki/Quiberon
Saint-Pierre-Quiberon
https://fr.wikipedia.org/wiki/Saint-Pierre-Quiberon
Phare de la Teignouse
https://fr.wikipedia.org/wiki/Phare_de_la_Teignouse
Château Turpault
https://fr.wikipedia.org/wiki/Ch%C3%A2teau_Turpault
Fort Penthièvre
https://fr.wikipedia.org/wiki/Fort_de_Penthi%C3%A8vre
Carnac
https://fr.wikipedia.org/wiki/Carnac
Église Saint-Cornély
https://fr.wikipedia.org/wiki/%C3%89glise_Saint-Corn%C3%A9ly_de_Carnac
Saint-Colomban
https://www.ot-carnac.fr/station-balneaire/patrimoine/village-de-saint-colomban/
Gidsen
Capitoolgids Bretagne
Aan het lezen
Het geluk van Lou van Lorraine Fouchet
Van achter de geraniums 