Weer op plaats van bestemming: zonnig en heel heet, 41 graden
Weer thuis: overwegend zonnig en heel warm, 31 graden

Ik zou alleen nog naar Arles en de Camargue gaan in de Provence en daarna doorreizen naar een nieuwe streek. Maar omdat ik het eergisteren over Châteauneuf-du-Pape had dacht ik dat ik daar vandaag best even langs kon gaan en dan ook meteen naar Orange. Toen zag ik Pont du Gard op de kaart en dat is ook best gaaf. Dus dat deed ik vandaag.
Ik zou nog veel meer kunnen doen in de Provence, maar ik moest keuzes maken. Ik kan altijd nog terugkomen.

Châteauneuf-du-Pape
Châteauneuf-du-Pape ontstond aan het einde van de tiende eeuw, toen hier de kapel Saint-Théodoric werd gebouwd. Rondom deze kapel ontstond al snel een klein plaatsje dat zich in de schaduw van de grotere plaats Avignon verder ontwikkelde. De kapel is er nog steeds. In de veertiende eeuw zetelde paus Johannes XXII zich in Avignon. Hij gaf opdracht tot de bouw van een kasteel op de heuvel bij het dorpje en werden er verschillende verdedigingswerken om het plaatsje heen aangelegd. De paus liet ook wijngarden rond het plaatsje aanleggen. Geen van de daaropvolgende pausen van Avignon bleef in Châteauneuf-de-Pape, maar na het schisma van 1378 zocht tegenpaus Clemens VII de veiligheid van het kasteel. Daarna raakte het kasteel in verval, omdat het veel te groot en te duur was om te onderhouden. Nu is er alleen een ruïne met een halve toren over. Tot in 1893 was de naam van het dorp Châteauneuf Calcernier, wat verwijst naar de kalksteen in de bodem. Châteuneuf verwijst niet naar kasteel, maar naar het ommuurde dorp, castrum in het Latijn. Nu is Châteauneuf-de-Pape vooral bekend om zijn wijnen. Châteauneuf-du-Pape was de eerste wijn met een Appellation Contrôlée (regels over de herkomst). Deze regels werden in 1923 vastgelegd omdat er veel fraude was met wijn. Deze regels waren de basis van de Appellation d’origine contrôlée (AOC) regels.
Als je niet van wijn houdt en niets met pausen hebt denk ik dat je niet snel naar Châteauneuf-du-Pape zal gaan, maar ik vond het een heel schattig dorpje met lieve straatjes, mooie oude huizen en de kerk Notre-Dame-de-l’Assomption is wat sober maar wel mooi en heel oud.. Deze kerk is uit de 11e eeuw, maar werd in de 18e eeuw flink uitgebreid omdat hij te klein was geworden.

Orange
Er bestond al eerder een Keltische nederzetting op dezelfde plaats. Arausio was de naam van een Keltische watergod. De naam Orange stamt ook daarvan af en heeft niets met sinaasappels te maken. In 105 v.Chr. werd hier een grote veldslag uitgevochten tussen de Romeinen en Kelten: de Slag bij Arausio. De Romeinen verloren, maar toch werd Orange in 35 v. Chr. een Romeinse stad en het werd zelfs de hoofdstad van de regio. De Orange had alle gebouwen van een Romeinse stad: een triomfboog, een Romeins theater en andere gebouwen, maar is weinig meer van over.
Het Romeinse theater uit de 1e eeuw na Chr. is een van de meest indrukwekkende dat nog in Europa bestaat. In het theater worden nog steeds, of weer, voorstellingen opgevoerd. Het is niet bekend wanneer de triomfboog precies gebouwd is, maar de boog bevat een inscriptie waardoor de datering geschat wordt tijdens de regeerperiode van keizer Augustus (63 v.Chr. – 14 n.Chr.). De boog bevat ook een inscriptie gewijd aan keizer Tiberius in 27 n.Chr., toen de boog werd herbouwd ter ere van de overwinningen van Germanicus op de Germaanse stammen in het Rijnland.
De stad werd in 412 geplunderd door de Visigoten. Het was toen grotendeels gekerstend en vormde vanaf het einde van de derde eeuw het oude bisdom Orange .
Vanaf de twaalfde eeuw werd Orange verheven tot een klein vorstendom, het Prinsdom Orange. In 1544 erfde Willem van Nassau deze stad van zijn neef René van Chalon (Heer van Breda, Graaf van Nassau, Prins van Oranje) en daarmee erfde hij de titel prins van Orange (Oranje). De titel bleef bij de Nederlandse prinsen (of zoals nu het geval prinses) van Orange. Na de Franse Revolutie in 1789 werd Orange opgenomen in het Franse departement Drôme, vervolgens Bouches-du-Rhône en ten slotte Vaucluse .

Ik vond Orange mooi en vooral heel erg schoon! De huizen zijn licht oranje, zalmroze en geel geschilderd en hebben blauwe, groene en rode luiken, er zijn best veel bomen en heel veel bloembakken. Ik houd daarvan. Toen ik naar het filmpje op YT keek voor mijn wandeling door de stad had ik bijna het idee dat het nep was, dat het in scene was gezet, maar ik denk dat het er echt zo mooi, groen en rustig is.

Pont du Gard
Ik dacht altijd dat ik de Pont du Gard een keer vanuit de auto had gezien toen we er een keer langsgereden zijn, maar bij nader inzien moet dat een andere brug zijn geweest of is het überhaupt nooit gebeurd en heb ik vooral veel foto’s gezien, want ik kan via Google maps street view geen punt vinden waar dat had kunnen zijn. Het doet er ook niet toe of ik de brug al had gezien of niet, ik vond het leuk dat ik er vandaag naartoe ben geweest. Het is een ingenieus bouwwerk uit de Romeinse tijd.
De brug werd in de 1e eeuw na Chr. gebouwd over de rievier de Gardon. Het is een 50 kilometer lang aquaduct voor waterlevering aan Nemausus (het huidige Nîmes). De inlaat bevond zich op 71,5 meter hoogte aan de Source d’Eure-bron in Uzès, en het water arriveerde op 60 meter hoogte in Nemausus. Het gemiddelde verval bedroeg 23 centimeter per kilometer en het geheel was zo gebouwd dat het water vanzelf naar de stad stroomde.
Het aquaduct had een capaciteit van 35.000 kubieke meter water per dag en voorzag de badhuizen, bronnen en fonteinen van Nemausus tot ongeveer de 3e eeuw na Chr. van water. Het grote aquaduct deed dienst tot in de 6e eeuw na Chr.
In de 18e eeuw is naast het onderste niveau van het aquaduct een brug aangelegd waarover je nu kan lopen.
Er is wel weer het hoogtevrees dingetje, maar ik vind de brug heel gaaf!

Bloeiende steden en dorpen
Toen ik filmpje van Orange keek en weer een stadje zag met allemaal bakken met bloeiende planten moest ik opeens aan “Villes et villages fleuris de France”. Misschien heb je wel eens een bordje met “Ville Fleurie” of “Villes et villages fleuris de France” bij het bord met de plaatsnaam gezien als je een stad of dorp binnenkwam
Het label “Villes et Villages Fleuris” erkent sinds 1959 gemeenten die bijzondere zorg besteden aan hun omgeving. Deze rangschikking is gebaseerd op verschillende criteria: de kwaliteit van de bloemenperken, respect voor de biodiversiteit, het onderhoud van de openbare ruimte en duurzaamheid. Afhankelijk van de geleverde inspanningen worden één tot vier bloemen toegekend. Orange had er vorig jaar vier.
Ik vind dat ze zoiets ook in Nederland zouden moeten doen!

Eten
Ik weet nog niet precies wat ik vanavond ga eten. Ik denk iets van salade. Ik heb vanochtend voordat het te warm werd om naar buiten te gaan nog even boodschappen gedaan en heb groenten, fruit en blikjes tonijn ingeslagen en ik heb nog brood, grote garnalen, biefstuk en schnitzels in de vriezer liggen. Genoeg om de komende warme dagen door te komen.