Weer op plaats van bestemming: warm en zonnig, 31 graden
Weer thuis: koel, zonnig en af en toe een bui, 19 graden

Vandaag ben ik gaan lopen. Niet alleen in Rome maar ook in Amsterdam heb ik een stukje gelopen omdat ik ontzettende spierpijn in mijn onderrug had na de training met de fysiotherapeut van gisteren waardoor ik niet te lang kon zitten. En dat kwam mooi uit want daardoor kon ik niet zo veel zoeken op internet om stukken over geschiedenis enzovoort te schrijven. Ik merk namelijk dat ik afdwaal van wat ik van plan was om te schrijven. Ik schrijf steeds meer feiten over de plekken die ik bezoek en steeds minder wat ik er eigenlijk van vind. Dit zal vast vaker gebeuren en ik weet niet of het erg is want ik vind geschiedenis en kunst ook erg interessant, maar het was niet echt de bedoeling.

Santa Maria Maggiore
Ik startte vandaag bij de Santa Maria Maggiore als een soort verlenging van gisteren omdat de vorige Paus, Paus Franciscus, hier bijgezet is.
Ik begin weer met een legende omdat ik daar zo van houd. In de nacht van 4 op 5 augustus van het jaar 352 droomde de Romeinse christen Johannes dat Maria hem de opdracht gaf om een kerk te stichten op een van de zeven heuvels van Rome, op de plaats waar het de volgende dag zou sneeuwen. Het was begin augustus! Toen Johannes de dag erna paus Liberius (want die kende hij natuurlijk) vertelde over de droom, antwoordde deze exact hetzelfde gedroomd te hebben. En die dag viel er inderdaad sneeuw op de Esquilijnheuvel. Daar bakende paus Liberius de omtreklijnen af van de kerk waarvan de bouw werd gefinancierd door Johannes. De stichtingslegende staat afgebeeld op een 13e-eeuwse mozaïek op de gevel van de kerk en ieder jaar wordt de gebeurtenis op 5 augustus herdacht. Ik vond het niet zo bizar als sommige andere RK-legenden maar ik vond hem wel weer leuk.
Dat mozaïek vond ik echt prachtig en via de site van de kerk (zie link hieronder) kon ik ze heel goed bekijken. Ze zitten niet echt aan de buitenkant, maar in de loggia bij de ingang.
De voorkant van de kerk vond ik bizar. Het is net of er een gevel van een kerk tegen een paleis is aangeplakt*, waar een toren is opgezet. De binnenkant vond ik al meer op een kerk lijken al vond ik ook die wat vreemd aandoen, waarschijnlijk omdat er geen koepel op de kerk zit en de kruisvorm niet heel duidelijk is. Ik vond het interieur wel heel mooi. Ik vond het een soort Sint-Pieter in het klein, wat niet zo gek is want beide zijn pauselijk en de interieurs werden grofweg in dezelfde tijd gebouwd. Via de site van de kerk kan je niet alleen de buitenkant, maar ook het interieur heel goed bekijken. Ik vond dat heel leuk en meer kerken zouden dat moeten doen (en misschien hebben meer kerken dat ook wel). Ook voor mensen die wel de kerk kunnen bezoeken lijkt dit me erg leuk omdat je zo de plafonds, mozaïeken en muurschilderingen kan bekijken zonder een stijve nek te krijgen en je kan helemaal inzoomen.
Hoogtepunt vond ik het baptesterium.

* Ik las later dat dit niet heel raar is, maar dat het andersom is. Tegen de kerk zijn in de 17e en 18e eeuw gevels van palazzo’s gebouwd.

Palazzo Barberini
Na de kerk ging ik naar Palazzo Barberini. Dit is een palazzo uit de 17e eeuw dat werd gebouwd in opdracht van paus Urbanus VIII. In het palazzo zit het Gallerie Nazionali d’Arte Antica en daar hangen onder meer werken van de Italiaanse schilders Caravaggio, Filippo Lippi, Rafael en Tintoretto, maar ook van verschillende Vlaamse schilders waaronder Quentin en Jan Massijs. Dit museum heeft ook een fantastische site waar (bijna) de hele collectie op staat. Er is nu een tentoonstelling van Caravaggio in het museum en zelfs daarvan staat een deel van de werken op de site!
Hoogtepunt vond ik de werken van Caravaggio, de meeste werken van hem ken ik en ik blijf ze prachtig vinden, en De haas van Hans Hoffmann.

Wandeling
Zoals ik al schreef ging ik lopen en het was een enorm toeristische wandeling en dat betekent dus ook dat het ontzettend druk is. Zelfs op Citywalki, waar een deel van de wandeling op staat, als op Google maps krijg je al een idee van de drukte en hoe toeristisch het is. Ondanks dat vond ik het wel heel leuk om door de smalle straatjes te lopen zonder precies te weten waar ik was. Ik ging eerst naar de Trevifontein. Ik herinner me dat het daar druk was toen ik daar was maar op alle beelden was het nog veel drukker en ik wil niet weten hoe druk het daar vandaag echt is geweest. Ondanks de horden toeristen blijf ik het indrukwekkend vinden, ik wil niet zeggen mooi, maar wel indrukwekkend en ik heb me voorgenomen om binnenkort La Dolce Vita weer te gaan kijken. Uiteraard is er weer een legende en deze is, denk ik, wel vrij bekend: Als met je rug naar de fontein en gesloten ogen, aan Rome denkt en met de rechterhand over de linkerschouder een muntje in het water gooit, zal je ooit terugkeren naar Rome. Als je twee muntjes gooit zou je je geliefde (kunnen) ontmoeten in Rome en drie muntjes gooien zou leiden tot een huwelijk of scheiding. De muntjes worden door de gemeente verzameld en besteed aan goede doelen.

Daarna liep ik door naar Piazza Navona. Aan dit plein zie je nog heel goed de vorm van de oorspronkelijke functie: atletiekstadion. Ik vond het leuk om weer gezien te hebben, ben eroverheen gelopen en weer doorgegaan.
Ik weet dat er in deze buurt gebouwen moeten zijn die tegen muren van ruïnes zijn gebouwd, maar ik kon ze niet vinden, helaas.
Na wat smalle straatjes met winkeltjes en restaurantjes kwam ik op Campo de’ fiori. Dit plein vind ik leuker dan Piazza Navona. Het is minder toeristisch en omdat er dagelijks markt is meer van de Romeinen. Rond het plein zitten ook veel bars, restaurantjes, bakkers en winkeltjes.

Daarna ging ik richting de Tiber (de rivier die door Rome loopt) en dan wordt het (even) minder druk en minder toeristisch. Bij de Ponte Palatino ben ik de Tiber overgestoken omdat ik daarvan hetzelfde uitzicht op het Tibereiland had moeten hebben als op de ets die ik heb. Met Google maps lukt het niet het uitzicht te zien en sowieso is het eiland inmiddels erg veranderd.

Nadat ik de Tiber was overgestoken kwam ik in Trastevere. Ik weet niet hoe het nu is in Trastevere, ik ben bang dat ook dit ontdekt is door toeristen, maar toen ik er was, buiten het toeristenseizoen, was het er volks en rustig en zaten er hoofdzakelijk Italianen op de terrassen en in de restaurantjes. Eigenlijk wil ik ook geen ander beeld van deze wijk krijgen dus heb ik er maar even rondgelopen, zag ik niet veel toeristen en was ik bijna blij graffiti te zien.

Eten
Vanochtend maakte ik een simpele versie van het Romeinse ontbijt maritozzo. Maritozzi (meervoud) zijn een soort briochebollen gevuld met slagroom en soms voegen ze er nootjes, fruit of chocolade aan toe. Ik maakte mijn maritozzi met croissants en vulde ze met slagroom, pistachepasta en aardbeien en het was erg lekker, zoet en vet 🙂
Omdat het ontbijt zo ontzettend slecht was kookte ik vanavond iets gezonders. Ik maakte gnocchi met tomaat, cavolo nero, radicchio, knoflook en een beetje gorgonzola erdoor.